شنبه، فروردین ۲۹، ۱۳۸۸

دوربین اجتماعی فلک زده

-دوستان پیدا وپنهان،مخاطبان گاه و بیگاه، خواهران عزیزم، برادرانم، لیوبی،شانگ فی،کووان یو!
نویسنده وزین وبلاگ وزین تر حبسیات توی دردسرافتاده.هیچ وقت فکرش راهم نمی کردم که یک نفر این قدربااطمینان ازمن،ازما بچه های علوم اجتماعی گرایش پژوهش گری بخواهد یک صفحه مشاهده اجتماعی بنویسیم آن هم دریک بازه یک هفته ای.
جالب است که حالا با احتساب تمدید زمان تحویل، جناب من هنوز توی این هچل ناگهانی و غیرمنتظره هستم که جمله های سراسر خبری می خواهد وتوراشبیه به یک دوربین فقط ناظر، دقیقا با همان کارکرد،یک یا دوسه گوشه ی موقعیتی معلوم می کارد وازت می خواهد هرچه برداشت تصویری ورفتاری ازاعمال وحرف ها و اداها و کنش ها و واکنش ها وجود دارد را عینا دریافت و ثبت کنی جوری که قابل ارتباط به مقولات تئوریک اجتماعی باشد و فاقد سوگیری وساختارمند ومحدود دریک صفحه.کارهای مشابه تاحالا کمکی بهم نکرده।جرک نویس هایم رمانتیک و شخصی و بی سروته ازآب درمی آیند।محقق مورد نظر بااماواگرهایش تنهاست।
-این خط عمودی برجسته بین جملات رابلاگراصرار دارد بهم الحاق کند।تقصیرمن نیست।
تاچندروزدیگر درباره "چند قدم این ورخط،احمدپوری" می نویسم।